Kitap hakkında: 2003 / Theodor Wiesengrundt Adorno (1903-1969), 20. yüzyıldaki en ünlü Alman filozof ve solcu radikal yönelim sosyologlarından biridir. . Felsefi görüşleri neo-Hegelcilik argümanlarının, avangard kültür eleştirisinin, teknokratik rasyonalitenin kavramsal reddinin ve totaliter düşüncenin kesişiminde oluşmuştur. Adorno'nun kendisi de "Negatif Diyalektik"i ana eseri olarak görüyordu. Bu çalışmada tarih felsefesi, evrensel bir olumsuzlama metodolojisi, diyalektik ise verili her şeyin yok edilmesi olarak sunuluyor. Adorno'nun fikirlerinin yeni popülerlik dalgası, küreselleşme karşıtı radikal muhalefetin artan etkisiyle ilişkilidir. “Negatif Diyalektik” metninin ilk Rusça çevirisi okuyucuların dikkatine sunulmaktadır. T. Adorno, 1959'dan 1966'ya kadar “Negatif Diyalektik” metni üzerinde çalışmıştır. Kitabın çekirdeğini 1961 baharında Paris'teki Collge de France'da verdiği üç ders oluşturuyordu. İlk iki dersten (yapıları değişmeden kaldı) kitabın ilk kısmı oluşturuldu; Önemli ölçüde revize edilen ve genişletilen üçüncüsü, ikinci bölümün temelini oluşturdu. Metnin birçok parçası çok daha eski zamanlara dayanıyor: Özgürlükle ilgili bölümün ilk taslakları 1937'ye kadar uzanıyor, "Dünya Ruhu ve" parçasının motifleri. Dünya Tarihi” Adorno'nun 1932'de Kant Cemiyeti'nin yerel şubesinde sunduğu bir rapordan alınmıştır. Görünüşe göre çürüme mantığı fikri, yazarın felsefi kavramındaki en eskilerden biridir; Muhtemelen kökenleri Adorno'nun öğrencilik yıllarında şekillendi. Almanca'dan E.L. Petrenko'nun “Üniversite Kütüphanesi” projesi için çevirisi.»